Weerbericht |
| Uitgeput val ik iets voor achten op de bank. Even naar het journaal kijken. En naar het weer voor morgen. Als het droog is kan ik 's ochtends een trainingsritje maken. Languit liggend laat ik Bush, Irak en de Palestijnen aan me voorbij trekken. Ik kan me er niet druk om maken. Philip Frericks kwettert vrolijk verder over Brussel en Europa. Het is puur gewoonte van me om te kijken. Diep in mijn hart ben ik dat journaal spuugzat: de waan van de dag, ver van mijn bed, overgoten met een sausje van journalisten die elkaar interviewen. Talkshows en amusementsprogramma's, die zijn nog erger. Gasten moeten binnen vijf seconden iets uitleggen. Zo niet, dan kap je ze af en zorg je ervoor dat je als presentator zo lang mogelijk in beeld bent, terwijl je zonder enige gêne een stroom prietpraat over je omgeving uitstort. Nee, kwaliteit is zeldzaam op de buis. Kwaliteit! Dat is puur, direct, vaak met een zekere rust. Zoals sommige documentaires, of beter nog: die vergezichten uit Oostenrijkse ski-oorden, geschoten door een ronddraaiende camera vanaf het punt waar de skiliften boven komen. Zonder geluid. Een weldaad voor de ziel. Het summum op dat gebied was een lokale zender die beelden uitzond vanuit een auto die gewoon door Rotterdam en omstreken reed, met een vaste camera erin. Kon je kijken of je de buurt herkende, en wachten tot misschien jouw straat in beeld kwam. Heerlijk. Ach, als het aan mij lag dan werd heel Nederland bedekt met tv-camera's op hoge punten. En duizend auto's die rond reden... Ik schrik wakker als Erwin Krol verklaart: '.... en verder verandert er niet zo veel. Dus het weer van morgen, dat houden we eigenlijk ook de rest van de week.' |
© Dick van den Berg |