Vrouwenhuis

 
In Rotterdam staat het vrouwenhuis te koop. Is er iemand die nog weet wat het vrouwenhuis is?
Tijdens de tweede feministische golf had elke zich respecterende stad in Nederland een vrouwenhuis. Voor mannen was het verboden terrein. Vrouwen konden ongestoord vergaderen, feestvieren en spreekuren houden voor de hulpverlening. De feesten waren in het begin nogal lesbo-feministisch getint. Als niet-lesbo-feminist voelde je je daar niet zo welkom, en ook niet als je leeftijd zichtbaar boven de dertig was.

Met een paar vriendinnen - boven de dertig, niet lesbisch maar wel feministisch - ging ik in Rotterdam naar het openingsfeest, lang geleden. Wat voelden wij ons oud! Bij het bestellen van een drankje werden we aangesproken met 'mevrouw', terwijl iedereen om ons heen jij-de-en-jou-de. Er werd heftig erotisch gedanst, waar wij als keurige geëmancipeerde dames naar keken als een koe naar het onweer.

Het heeft lang geduurd voor ik het vrouwenhuis opnieuw betrad. Deze keer voor een vergadering van afgevaardigden van allerlei vrouwenverenigingen in onze stad. Nu viel ik niet uit de toon, tussen vrouwen die daar zaten namens de vrouwenclubs van politieke partijen, vrouwennetwerk en andere maatschappelijk geaccepteerde groeperingen. Een saaie vergadering was het, waar niets gebeurde en geen enkel resultaat werd bereikt. Ik heb me dus niet lang laten afvaardigen.

Een paar jaar later verhuisde ik naar de straat waar het vrouwenhuis gevestigd was. Daar merkte je niets van, net als van de drie bordelen die in dezelfde straat zitten, eentje pal naast het vrouwenhuis. Eenmaal per jaar trokken er wat schreeuwende en van een brandende kaars voorziene jonge meiden 's avonds laat door de straat, om vanuit het vrouwenhuis als heksen de stad te veroveren. Of zoiets.

Op de ramen van het vrouwenhuis las ik, onderweg naar Albert Heijn, vaak de plakkaten met allerlei aankondigingen. Inmiddels waren de gebruiksters van het vrouwenhuis voornamelijk allochtoon, en door het raam kon ik zien dat er computers stonden in een soort klasje. Enkele weken geleden stond het huis ineens leeg. Te koop. Ik heb er niets over gelezen in de media. Het telefoonnummer is afgesloten. De website geeft geen verhuizing of andere veranderingen aan. En ik merk dat ik er gemengde gevoelens over heb, dat een verworvenheid uit het emancipatietijdperk zo geruisloos verdwijnt.

© Els Ackerman

augustus 2006