Verbroedering

 
Zaterdag. Markt in Rotterdam. Ik ga naast een Turkse man staan. Het is koud, hij heeft een ronde gebreide muts op. Dikke jas aan.
    De kaasboer heeft het druk. Het is altijd druk bij deze kraam. Je kunt er oude brokkelkaas kopen, heel goedkoop. De stukken liggen al klaar, je hoeft ze alleen nog maar uit te zoeken.
    'Kan ik u helpen?'
    Ik wijs op mijn buurman: 'Hij was eerst.'
    De man maakt een uitnodigend gebaar: gaat u maar voor. Ik ben verrast, bedank hem en reken het stuk kaas af. Net voordat ik wegga, hoor ik een vrouw aan de andere kant van me zeggen: 'Nu is hij aan de beurt, hoor.'
    Ik ben verward. Ik woon nu twaalf jaar in Rotterdam, en dit is me nog nooit overkomen. Wat gebeurt hier? Ik kan maar één verklaring bedenken: we zijn allemaal geschrokken van de moord op Theo van Gogh, de branden in moskeeën, kerken en scholen. We willen allemaal vrede.
    Wat er op de markt gebeurde is verbroedering. De integratie is begonnen.

© Joke Tacoma

november 2004