Stapels

 
Mijn bedrijf is aan huis.
Heel handig als het gaat om reistijd: het zijn tien stappen van mijn woonkamer naar de werkkamer. Jaren geleden was dat wel anders, toen werkte ik door het hele land. Altijd in de auto, altijd onderweg, altijd een net pak aan.
Sommige dingen blijken minder handig. Als er geen klant is, heb ik geen zin om in de werkkamer te werken. Te ongezellig. Het werkt veel prettiger in de woonkamer. En daar zitten de onhandigheden. Een laptop verplaatsen is goed te doen, maar voor de laptop heb je gegevens nodig. Die staan op papier. In de vorm van boeken, tijdschriften, mappen en uitdraaien van wat eens digitaal was.
Naast mijn laptop ligt een stapel papier als ik aan het werk ben. Gezellig in de woonkamer. Maar als ik bezoek krijg, moet de woonkamer netjes zijn. Geen stapels papier. Die verdwijnen dan naar de werkkamer. Lekker makkelijk. Totdat er een klant komt. Het gaat hem niet aan waar ik mee bezig ben, die stapels papier moeten dus uit de werkkamer. De woonkamer in. Soms is ook de studeerkamer nodig om de stapels te herbergen, bijvoorbeeld als ik bezoek krijg nadat er een klant is geweest.
Met kleding gaat het net zo. Als er geen klant is, is mijn werkkleding in de werkkamer en heb ik vrijetijdskleding aan. Komt de klant, dan gaat de vrijetijdskleding uit, het jasje en de nette broek aan en wordt de werkkamer voor wat betreft werkkleding ontruimd. Als de laatste klant weg is, gaan de werkkleren weer uit en de vrijetijdskleren weer aan. Soms ga ik daarna tennissen. Dan gaan de tenniskleren aan. Als er iemand op bezoek komt, kun je die niet ontvangen in je trainingsbroek, dan doe je een spijkerbroek aan. Wel zo netjes. Er liggen overal stapels kleren.
Een bedrijf aan huis: stapels papieren en stapels kleding. Handig?

© Joke Tacoma

september 2003