Spookrijder

 
's Avonds laat lig ik in bed te lezen, als ik een onbekend slepend geluid hoor. De poes hoort het ook, ik zie het aan zijn oren die ineens op scherp staan. Hij springt van mijn bed en rent naar de voordeur, alsof in het trappenhuis spannende dingen gebeuren die hij niet zien kan want de deur is dicht.
Om de tien minuten hoor ik geluiden die niet bij dit huis horen. Zijn het de bovenburen? Is de lift misschien op hol geslagen? Ik loop de gang in en luister mee met de poes. De liftdeur gaat open en dicht, ik hoor de lift naar beneden suizen en dan weer naar boven. Weer naar beneden. Weer naar boven. Geen stemmen, geen buren die hun voordeur opendoen of met sleutels rinkelen. Alleen het geluid van de lift die op en neer blijft gaan, met tussenpozen van een minuut of tien.
Ik zal het me wel verbeelden, denk ik en ga mijn bed weer in. De volgende nacht om half één beginnen de geluiden opnieuw. In mijn ochtendjas sta ik in het trappenhuis, maar de lift laat zich niet betrappen. Misschien ben ik wel gek, hoor ik geluiden die alleen in mijn hoofd zitten.
Via internet bezoek ik de volgende dag de website van de liftenfirma en vul een ingewikkeld formulier in want ik wil weten wat er aan de hand is.
Een uur later word ik gebeld.
'Niks aan de hand mevrouw, sinds kort zit er een controlesysteem in de lift, en dat systeem controleert 's nachts of alles in orde is. Automatisch. Met de computer.'
'Kan dat systeem ook uitgeschakeld worden?', vraag ik naïef.
'Ja hoor mevrouw, dat kan. Maar niet op verzoek van een bewoner, wel van de eigenaar.'
Ik ben nog een beetje kribbig van de spooklift die mij tot vannacht drie uur uit mijn slaap heeft gehouden. En ik vraag me af wat er in vredesnaam elke nacht zo uitgebreid gecontroleerd moet worden, dat die lift uren op en neer blijft gaan. In een pand van vier etages.
De meneer zegt nog dat de lift pas begint als hij twee uur achter elkaar niet gebruikt is. Ik bedenk meteen dat ik dan om twaalf uur 's avonds even de lift moet nemen, dan blijft hij tot twee uur stil en om die tijd slaap ik waarschijnlijk al. Of een plakbriefje voor het elektronische oog hangen, zodat de liftdeur open blijft. Maar is dat geen sabotage?
Gelukkig blijk ik niet de enige bewoner die last heeft van de liftcontrole. Op verzoek van de huiseigenaar is inmiddels dit nieuwe superautomatische systeem weer uitgeschakeld. Dan hoeft de poes ook niet meer de halve nacht voor de deur te zitten.

© Els Ackerman