|
Zoveel mogelijk nakomelingen voortbrengen. Dat is het biologische doel van ieder organisme. Bij de mens is hiervoor samenwerking tussen man en vrouw nodig. Het is de liefde die hen bij elkaar brengt. Geliefden willen elkaar voortdurend horen, zien en aanraken. Vooral dat laatste is een noodzakelijke voorwaarde om nakomelingen te krijgen. Liefde is echter niet blind, maar is een rekenaar. De voordelen van een mogelijke partner worden vergeleken met de nadelen, en alleen bij een positief saldo kan de liefde bloeien. Een vrouw wordt niet snel verliefd op een ongewassen alcoholische nietsnut, een man niet op een schele dikke vrouw. Tenzij ze niets beters kunnen krijgen.
De mannelijke liefdesberekening verschilt van de vrouwelijke. Een man produceert dagelijks miljoenen zaadcellen, waarmee hij vele vrouwen zou kunnen bevruchten. Vandaar dat mannen gemiddeld honderd keer per dag aan seks denken. En meestal niet erg kieskeurig zijn. Kwantiteit boven kwaliteit. Een man zoekt een jonge gezonde vrouw die hem veel kinderen kan schenken. Liever nog heeft hij er twee. Of net zoals een mannetjeszeehond een harem.
Voor een vrouw ligt het anders. Zij kan maar één kind tegelijk krijgen, meerlingen even buiten beschouwing latend. En haar inbreng is vele malen groter dan die van een man: negen maanden zwangerschap gevolgd door het zogen van de baby. Zij kan dus slechts een beperkt aantal kinderen baren. Kwaliteit gaat voor haar boven kwantiteit. Zij zoekt een trouwe man die haar kan ondersteunen bij het grootbrengen van de kinderen. Geen wonder dat vrouwen, helaas, seksueel veel terughoudender zijn dan mannen. |