|
De haas en ik gaan dezelfde kant op. Hij rent twintig meter rechts van me in het weiland. Een sloot langs de smalle polderweg waarop ik fiets, scheidt ons. Ineens maakt de haas een haakse bocht en komt recht op de sloot af. Eén enkele auto komt mij tegemoet. 'Niet doen Haas!' bezweer ik. Drie tellen later zweeft hij over de sloot. Even niets. Dan schiet hij uit het hoge bermgras recht voor de Mercedes. Een luide klap, de auto rijdt door. De haas ligt stil midden op de weg. Ernaast een plasje dik bloed. Vlakbij gekomen schrik ik van de stuiptrekkingen. 'Rare haas,' mompel ik en kijk om me heen. In de verste verte niemand te zien.
|