Een deal met een luchtje

 
Ze ziet hem aankomen. 'Mevrouwtje', noemde hij haar de vorige keer. En 'wijfie'. De stralende lompheid waarmee hij het deed had haar met stomheid geslagen, ook omdat hij tegelijkertijd openlijk naar haar borsten staarde. Ze zet haar bril recht en strijkt de rok van haar mantelpak glad.
"Goede morgen meneer Snijder, blij u weer te zien," zegt ze tegen de man in het bruine kostuum met glimmend groene stropdas. Bij de handdruk knijpt hij haar vingers fijn. Ondanks de pijn toont ze haar innemendste glimlach.
Hij mompelt haar naam, bekijkt haar en knikt goedkeurend. "U ziet er goed uit vandaag, ik ben benieuwd waar u mee komt." Hij grijnst.
Zijn directheid maakt haar van streek. Meestal weet ze wel raad met dit soort mannen, maar deze slaat alles. Zij gaat hem voor, de brede trap op naar de vergaderzaal. De lichte geur van haar parfum blijft hangen boven de trap. Luidruchtig snuift hij het op. In de grote kamer neemt hij plaats aan de glanzende ovale tafel en laat zijn ogen gaan over de houten lambrisering en de schilderijen erboven. Zij let op zijn gezicht en ziet het effect van de entourage. Ze heeft de pest in dat ze hem niet aankan.
Dit is hun tweede ontmoeting. Deze man die twee miljoen won in een loterij, kan de bank tienduizenden euro's opleveren. Als ze het slim speelt pakt ze er een paar duizend van mee.
"Kopje koffie meneer Snijder?"
"Graag."
"Vandaag wil ik u ons voorstel voor uw portefeuille voorleggen." Hij knikt. Zijn blik is gericht op haar borsten. Ze begint te praten. Gebruikt Engelse vaktermen.
Hij luistert en stelt een vraag waaruit ze opmaakt dat hij de helft van haar verhaal niet begrijpt. Ze neemt hem in vertrouwen over hoe andere grote klanten beleggen. Hij begint te glimmen. Ik grijp je, mannetje, denkt ze, ik pak je in.
"Zal ik samenvatten wat zo'n aanpak voor u betekent?" besluit ze.
"Doet u maar een voorstel," antwoordt hij en maakt een uitnodigend gebaar.
"U steekt twintig procent in onze Floating Rate Obligatie, en nog eens twintig procent in ons Golden Age Lijfrente Plan. En verder een kwart in de beleggingsfondsen van de bank en de rest in een aandelenportefeuille die ik voor u zal beheren."
Bij andere klanten zou het niet in haar opkomen: de lijfrente is volstrekt overbodig, de obligatie en de huisfondsen van de bank doen het ronduit belabberd. En het beheer van de aandelen geeft hij uit handen. De bonus voor het afsluiten van deze deal is meer dan riant.
"U kunt het uiteraard thuis rustig bestuderen. Maar als u wilt kan ik het ook direct voor u regelen."
Ze richt zich op. Kaarsrecht zit ze nu. Als ze haar papieren neerlegt voert een lichte luchtstroom haar geur over tafel. Ze kijkt strak naar zijn stropdas en wacht op het antwoord.
Hij ademt diep in door de neus en trekt automatisch zijn das recht omdat zij ernaar kijkt.
"Ik wil graag dat u de orders nu uitvoert," instrueert hij haar, met een glimlach of hij één van de beste beslissingen in zijn leven heeft genomen. "En die lijfrente moet u ook voor mij regelen," besluit hij zelfverzekerd.
"Dat maak ik in orde meneer Snijder, nog een kopje koffie?" Geknipt en geschoren, denkt ze.
"Graag wijfie."

© Dick van den Berg