Dood

 
Ik sta in de rij om afscheid te nemen, zal ik in de kist kijken of niet?
Uit het linker neusgat kruipt een dikke zwarte vlieg. Hij voelt het niet, hij is dood.
Dit beeld raak ik de rest van de plechtigheid niet meer kwijt. De kerk zit vol; toonloze protestantse gezangen volgen het plechtige orgel. De dominee is jong, vol vuur beschrijft ze het leven van de man in de kist.
Op het kerkhof kraakt het schelpenpad onder de voeten van dorpsgenoten en familieleden die hem naar zijn laatste rustplaats brengen.
In de herfstzon klinkt het Onze Vader, als de kist in de grond zakt.
Opnieuw lopen we een rondje om de kerk, knerp knerp zeggen de schelpen.
Ik zie nog steeds de vlieg.

© Els Ackerman