Kauwgomplaatjes

 
Ik zet de radio harder, Zwei Kleine Italiener wordt gedraaid. Net als vroeger zing ik met Conny Froboess mee. Tot ik me tot The Stones bekeerde was dit nummer mijn favoriete meebruller.

Elf was ik en adoreerde het zangeresje met de reeënogen en de guitige koontjes. Mijn vriendje Gijs vond haar een tut. Hij was op prinses Irene. En ook, net als ik, verliefd op Tineke die bij ons in de klas zat. 'Een lekker wijf,' vond Gijs. Maar in haar buurt bleef er van zijn branie niet veel meer over. Ik met mijn zwarte brillenmontuur deed al helemaal geen poging om haar te imponeren.
Van alles verzamelde ik in die tijd: ansichtkaarten van vliegtuigen en zeeschepen, postzegels, sigarenbandjes en ik had een paar honderd speldjes die op een stuk schuimplastic waren geprikt. De verzameling filmsterrenfoto's was mijn mooiste bezit. Meer dan honderd van die plaatjes van vijf bij tien centimeter bezat ik. Je kreeg ze bij een even groot dun plakje roze kauwgom, dat heel zoet was. Na een poosje heftig kauwen kon je er een kauwgomballon van blazen, de kunst was het moment van uiteenspatten zo lang mogelijk uit te stellen. Al mijn snoepgeld, een dubbeltje per week, ging er aan op.
Ik kwam niet uitgekeken op de filmsterren. Gina Lollobrigida met haar weelderige boezem en rode zoenlippen. Gijs vond haar te oud. 'Maar,' sprak hij zijn vader na, 'op een oude fiets moet je het leren.' Ook Brigitte Bardot vond hij maar niks. 'Bij iedere nieuwe film is ze met een andere man,' schamperde Gijs, 'die meid gaat van hand tot hand.' Connie Froboess hoonde hij helemaal weg. 'Een moffin,' sneerde hij. Het woord mof stond hoog in de vocabulaire hitparade van zijn vader. Op de foto leunde Connie tegen een boom, verlegen zwoel keek ze opzij. Ik was verliefd op haar.
Dat verhinderde niet dat ik ook smoor op Tineke Los was.

Ik had de kauwgumplaatjes mee naar school genomen. Tineke was niet bij me weg te slaan. Aandachtig bekeek ze de foto's van de sterren. Ik vertelde hoe ze heetten en uit welk land ze kwamen. 'Mooi,' zuchtte ze, toen de bel ging en ik de plaatjes opborg.
's Avonds in bed kreeg ik plots een briljant idee. Ik sliep onrustig die nacht. De volgende morgen was ik vroeg op. Op mijn knieën zat ik op de grond, voor me lagen de filmsterrenplaatjes uitgespreid. Rex Gildo, Cliff, Catherine Valente... Een voor een bekeek ik ze.
Ik nam ze mee naar school. Alleen de foto van Conny Froboess liet ik thuis.
Op het schoolplein ging ik direct naar Tineke.
'Wil jij ze hebben?' vroeg ik en hield haar het stapeltje kauwgomplaatjes voor. Begerig trok ze de filmsterren uit mijn handen en stopte ze in de zak van haar zeiljack.
'Zullen wij met elkaar gaan?' vroeg ik. Ik voelde mijn wangen kleuren.
'Nee,' zei ze en liep weg.
Gijs vertelde ik alleen dat ik mijn filmsterrenverzameling aan Tineke had gegeven. Hij keek me verbaasd aan en haalde zijn schouders op.
Bij het licht van mijn zaklamp keek ik die avond in bed heel lang naar de foto van Connie Froboess.

© Ees de Winter

december 2007