Bioscoop

 
Het regent pijpenstelen en we willen vanavond naar de film. Ik fiets als het moet door weer en wind, maar deze muur van water is zelfs mij te bar. We besluiten een keertje met de auto naar Pathé de Kuip te gaan. Lekker groot scherm, lekker grote zaal, lekker de ruimte. Lekker.
Wanneer we een dik half uur voor aanvang luxueus met de wagen over de majestueuze Van Brienenoordbrug suizen heb ik het tintelende gevoel dat we goed bezig zijn. We gaan uit - op stand. Op weg naar dé megabioscoop van Rotterdam en zelfs de bestbezochte bioscoop van Nederland! Deze grandeur is aan mij besteed.
Aangekomen op een industrieterrein slik ik even. Temidden van fastfoodvreetschuren staat de filmtempel, althans, dat doen de letters op de aluminium pui vermoeden. De entree lijkt meer op de ingang van een snackbar. Met binnen lange rijen voor de muur met kroketten. Die krokettenmuur is er niet, de rijen wel.
Ik ga vast naar binnen, terwijl mijn vriend de auto parkeert. Hij blijft lang weg, naar later blijkt omdat er pas plek was op een parkeerterrein een heel eind verderop. Het kost hem geen moeite mij te vinden, ik sta nog steeds achteraan in een van de Russisch aandoende rijen.
De gedachte dat we hier voor onze lol staan is ondraaglijk. Als we voetje voor voetje de kassa eindelijk gepasseerd zijn, lopen we in een stroom gelukzoekers richting zalen. We komen echter nog een hindernis tegen: de Pathésuper. Filmfans waaieren uit in een luilekkerland van snoep, chips en drank. Om na dit gelukzalige moment van vrijheid beladen met koopwaar in een kassafuik te lopen; het is weer achter in de rij aansluiten geblazen. De jeugd die deze kassa's bedient veroorzaakt geen stijlbreuk; ze doet wat betreft chagrijn en tempo niet onder voor de collega's bij de kaartjesverkoop.
We zakken opgelucht in de riante stoelen: we hebben het gehaald. De film is prachtig en het geluid staat zo hard dat het alle geknisper om ons heen overstemt. Twee en een half uur later zit het er op. Andere films zijn allang afgelopen en we dwalen door een uitgestorven bioscoopcomplex naar de uitgang. Daar mogen we nog een laatste keer. In de rij staan. Voor de toiletten.

© Styn Haanstra

augustus 2009