Angst

 
Vanmorgen merkte mijn zangleraar dat ik niet lekker in mijn vel zat.
'Wat is er?'
'Ik moet een verhaal houden over marketing en acquisitie voor loopbaancoaches.'
'Waar ben je bang voor?'
'Weet ik niet.'
Mijn zangleraar legt uit hoe hij als operazanger soms een zaal moet veroveren. 'Dat lijkt me helemaal erg', denk ik, 'dan zitten er honderden mensen in de zaal. Bij mij zijn het er vijf-endertig, dat vind ik al veel.' Ik hoor niet wat hij zegt.
Ik heb hoofdpijn en honger tegelijk. Drink koffie terwijl ik normaal thee drink. Ja, waar ben ik eigenlijk bang voor?
Normaal zit ik in het publiek. Ik ben zelf loopbaancoach en vind dit soort avonden altijd leuk. Lekker bijpraten met collega's. Het onderwerp van de avond doet er niet toe, het gaat om het netwerken. Om het contact met collega's. Die ook mijn concurrent zijn, want we hebben allemaal een bedrijf. Maar het voelt als collega's.
Vreemd, dat ik denk dat al die mensen voor mijn verhaal komen. Er zijn vast meer zoals ik, die alleen willen netwerken. Dan is het handig dat iemand wat vertelt, je kunt daar in de pauze met elkaar over praten.
De angst zit hem erin dat ik anders lekker veilig in de groep loopbaancoaches zit en dat ik er nu voor sta. Normaal ben ik dus een van hen en nu expliciet niet. Letterlijk. En daarom ben ik bang om buiten de groep te vallen. Dat ze me aanvallen. Lynchen.
De macht van een groep is groot, en ik ben er bang voor. 'Ach', zegt het verstand, 'zo'n vaart zal het niet lopen. Ze zijn beleefd genoeg om naar je verhaal te luisteren.' Eigenlijk is dat beleefde nog het ergste, zo weet ik nooit of wat ik vertel wel overkomt. En of ze iets leren. Of op zijn minst vermaakt worden.
Wie zegt dat ze voor mijn verhaal komen? Misschien komen ze alleen om te netwerken. Dan ben ik behang.
Ik krijg mijn angst niet weggeredeneerd. Gelukkig, het is zeven uur. Ik moet weg om mijn presentatie te houden. Over vier uur is alles voorbij. Net als bij de tandarts.
Ze komen toch niet voor mij.
Ze komen om te netwerken.
Ik ben alleen behang.
B-ang.

© Joke Tacoma

juni 2009