Blind date |
| 'Hallo.' 'Hai.' 'Wat heb je aan, als ik vragen mag?' 'Een zomerjurk.' 'Wat voor kleur?' 'Rood. En jij, wat heb jij aan?' 'Een donker pak, met een zwarte stropdas.' 'Somber zeg. Je stem zegt iets anders: vrolijk, aangenaam ook.' 'Ik ben niet somber hoor. Ik kom net van mijn werk, daar hoort dat zo, een donker pak.' 'Jij bent de eerste die naar de kleur van mijn jurk vraagt. Vind je dat belangrijk?' 'Mm, ja. Kleuren zeggen iets over iemand. En rood helemaal. Ben jij een tikje agressief?' 'Ja, maar dat is schijn hoor. Uiterlijk vertoon om me staande te houden. Trouwens, hang jij altijd de psycholoog uit met dat gevraag? Ik geef nog antwoord ook. Komt door je stem vrees ik.' 'Ik geef het toe, vragen stellen is binnendringen. Misschien moeten we minder praten.' 'Oké, mag ik je aanraken?' 'Tuurlijk.' 'Overal?' 'Eh ja, maar wel liefdevol graag.' 'Mm .. je voelt stevig .. en gelukkig geen bierbuikje.' 'Ik ruik je. Zoet zomerzweet, sodeju.' 'Vind je jezelf een knappe man, qua uiterlijk?' 'Mijn vrienden zeggen dat ik niet mag klagen. Maar het gaat toch vooral om onze "Innerlijke Schoonheid", het dating-buro heet niet voor niets zo.' 'Het innerlijk is het startpunt. Op de één of andere manier voelt dat goed bij jou en dan wil het oog ook wat.' 'Oké, nu is het mijn beurt. Kan ik je aanraken?' 'Alleen mijn hoofd en heel voorzichtig. Ja zo .. nee niet in mijn nek, dat kietelt. Bij vrouwen is dat gevoelig.' 'En een lichte kus, door de sjaal heen, of is dat te veel een overval?' 'Heel even en vooral zacht. Raak me verder niet aan.' 'Mmh ... volle lippen volgens mij. Ik hoop echt dat je mooi bent, ook zonder die doek over je hoofd.' 'Ben ik ook, je zal versteld staan.' 'Ach nee, de zoemer.' 'Dat is snel.' 'Shit, hoe heet je?' 'Shana, en jij?' 'Daniël. Ik móet je zien straks. Ik zet je bovenaan. En jij?' 'Ik houd je nog even in spanning, Daan.' |
© Dick van den Berg |